Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Φιλοζωικές ανησυχίες

Διαπίστωσα πρόσφατα ότι στην agenda των περισσότερων φιλοζωικών οργανώσεων είναι η συστηματική στείρωση των ελεύθερων (προτιμώ αυτό τον όρο απο το "αδέσποτων") τετράποδων ζώων. Αν και δεν εντόπισα κάπου να διαχωρίζεται, υποθέτω ότι εστιάζουν στα ελεύθερα ζώα των πόλεων κυρίως.

Αναπόφευκτα έρχονται διάφορες σκέψεις στο νου. Πρώτη και κύρια η ηθική αιτιολόγιση, που έχει να κάνει κυρίως με το ότι τα ζώα αυτά πεινάνε και υποφέρουν, οπότε είναι καλό να μην αναπαράγονται. Αρχικά έχω να πω ότι σε πολλές γειτονιές της Αθήνας ανέκαθεν ζούσαν και ευτυχούσαν σκυλιά και γατιά που τα φρόντιζαν πολλοί αλλά δεν άνηκαν σε κανένα. Πέρα από αυτό όμως, επειδή όντως δεν έχουν όλα τέτοιες τύχες, η μαζική στείρωση είναι ωμή παρέμβαση στη φύση, η οποία ως γνωστό έχει μηχανισμούς αυτορύθμισης, και θυμίζει τους Ναζί που στείρωναν ανθρώπους με διανοητικά προβλήματα χρησιμοποιώντας αντίστοιχη επιχειρηματολογία. Ο πληθυσμός των ελεύθερων ζώων προσαρμόζεται στους περιορισμούς του περιβάλλοντός του. Και ας αναλογιστούμε πχ. μειώνοντας τον πληθυσμό των γατιών στην Αθήνα, τι θα γίνει με τον αντίστοιχο πληθυσμό των ποντικών; Και πάει λέγοντας...

Πολλοί φιλόζωοι νοιώθουν τύψεις για λογαριασμό της κοινωνίας που δε δίνει την παραμικρή σημασία στα ελεύθερα ζώα της και πηγαίνουν στην πιο εύκολη και μάλλον παράλογη λύση: την εξαφάνιση των ελεύθερων ζώων. Αποδίδουν στα ζώα εντελώς ανθρώπινα χαρακτηριστικά που μάλιστα ανταποκρίνονται και στις προσωπικές τους αξίες, και θεωρούν πχ ένα σκύλο που ζει στο δρόμο ως δυστυχισμένο. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ούτε καν για τους ανθρώπους δεν ισχύει, άλλο που ο πιο ελεύθερος, "αλήτικος" τρόπος ζωής είναι κοινωνικά κατακριτέος.

Δυστυχώς το πράγμα δε σταματάει εκεί. Πλεόν υπάρχει συστηματική προτροπή στο να στειρώνονται και τα οικόσιτα ζώα. Οι κτηνίατροι προωθούν την ιδέα με χαρά για προφανείς λόγους, προβάλοντας και κάποια επιστημονικά επιχειρήματα (τα περισσότερα ψευδή ή ανακριβή). Τα pet shops επίσης, μια που μέσω μιας τέτοιας διαδικασίας γίνονται ο μόνος τρόπος για να αποκτήσει κάποιος κατοικίδιο. Περιττό να πω ότι το σενάριο είναι εφιαλτικό, μια που με αυτό τον τρόπο θα αφανιστούν ράτσες ολόκληρες που δε θα έχουν εμπορική ζήτηση, οδηγώντας σε μια ευγονική με καθαρά εμπορικά κριτίρια.

Αντίστοιχες οδηγίες δίνονται και για τη διατροφή τους. Πολλοί κτηνίατροι λένε ότι οι σπιτικές τροφές βλάπτουν τα ζώα τα οποία πρέπει να ταίζονται μόνο με ξηρά τροφή. Πολλοί από αυτούς φυσικά έχουν και κάποια συγκεκριμένη μάρκα να προτείνουν. Το πόσο μεγάλο ψέμα είναι αυτό, είναι περιττό να αναλυθεί για όποιον έχει μια στοιχειώδη αντίληψη του φυσικού περιβάλλοντος. Εννοείται ότι κάποιος μπορεί να ταίζει το κατοικίδιό του με "σπιτική" τροφή αρκεί να έχει μια στοιχειώδη ενημέρωση για κάποιες διατροφικές ιδιαιτερότητες του φίλου του.

11 σχόλια:

tsaousa είπε...

Συγγνώμη φίλε μου, αλλά είσαι απίστυτα άσχετος με το θέμα.

Xavier είπε...

Κι όμως, δεν είμαι.

tsaousa είπε...

Είσαι ακτιβιστής φιλόζωος; Ασχολείσαι με τα αδέσποτα; Θα ήθελα να μου πεις αν μπορείς σε ποια ομάδα είσαι.΄

Xavier είπε...

Αγαπητή τσαούσα δεν είμαι "ακτιβιστής φιλόζωος" και με τα ελεύθερα ζώα ασχολούμαι στην ακτίνα της γειτονιάς μου. Έχω μια ολιστική θεώρηση για τη φύση και το περιβάλλον μέσα την οποία φυσικά εντάσσονται και τα ζώα (όλα, όχι μόνο τα "pets") με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ταυτιστώ με φιλοζωικές οργανώσεις που εξετάζουν το θέμα πολύ μονομερώς και κατά τη γνώμη μου πολλές φορές λανθασμένα.

Να ξέρεις ότι οι θέσεις που διάβασες παραπάνω δεν είναι μόνο δικοί μου προβληματισμοί αλλά και προβληματισμοί αρκετών ομάδων που ασχολούνται με την ελευθερία και τα δικαιώματα των ζώων.

Τα λέω όλα αυτά γιατί έχω την αίσθηση ότι θες να μετρήσεις την "εγγυρότητα" των παραπάνω προβληματισμών, βάση μιας συγκεκριμένης ιδιότητας. Άσχετα με το τι κάνω εγώ στη ζωή μου, οι προβληματισμοί και τα θέματα που θιγει η ανάρτηση είναι υπαρκτά.

tsaousa είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
tsaousa είπε...

Όντως. Όλα αυτά που γράφεις τα λένε όσοι ΔΕΝ ασχολούνται περισσότερο από τα αδέσποτα της γειτονιάς τους.
Επειδή είμαι οργανωμένη σε ομάδα χρόνια, έχω γνωρίσει πια όλες τις φιλοζωΊκές ομάδες της Ελλάδας, αλλά και του εξωτερικού που ασχολούνται με τα δικά μας αδέσποτα.
ΔΕν υπάρχει άνθρωπος σε αυτές τις ομάδες που να υποστηρίζει αυτό που λες.
Αυτά που υποστηρίζεις τα λένε οι "ασχετοι".
Κι αυτό, επειδή δεν γνωρίζουν. Δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουν.
Η ενασχόληση με τα αδέσποτα της γειτονιάς, δεν σου δίνει δυνατότητες για έρευνα. Σκέψεις, προβληματισμούς και εμπεριστατωμένες απαντήσεις.
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και δεν σταματαει στη θεωρία των δικαιωμάτων. Τα δικαιώματα και η ευζωία των ζώων από το αποτέλεσμα προκύπτουν.
Τι να το κάνω ένα ελέυθερο όπως το εννοείς εσύ ζώο, αν ζει μέσα στη δυστυχία για χίλιους λόγους τους οποίους εσύ και οι άλλοι που λες, δεν γνωρίζετε.
Δεν χωράει φιλοσοφία και ρομαντισμός στο θέμα των αδέσποτων, ούτε και των οικόσιτων..
Έχω ήδη ανεβάσει μια ανάρτηση σχετική στο μπλογκ μου και με αφορμή αυτό το κείμενο σου θα ανεβάσω νέα. Θα σε ενημερώσω και αν θελεις το διαβάζεις. Αν πάρεις τις απαντήσεις ίσως σκεφτείς και ΄αλλες παραμετρους που τώρα αγνοείς.

Xavier είπε...

Με χαρά να τη διαβάσω, και νομίζω έχω διαβάσει και παλιότερα σχετικές αναφορές στο blog σου, όπως και αλλού. Δεν είμαι τόσο άσχετος (ή "άσχετος") όσο θες να νομίζεις, απλά φαίνεται ότι έχω πολύ διαφορετική οπτική από τη δική σου.

Π.χ. διαφωνώ κάθετα με τον ισχυρισμό σου ότι τα δικαιώματα των ζώων προκύπτουν από το απότέλεσμα. Τα δικαιώματα των ζώων είναι υπαρκτά, συγκεκριμένα και δεν προκύπτουν από κανένα ανθρώπινο αποτέλεσμα. Όπως γιαφωνώ και με την άποψη που λέει ότι αν ένα ζώο ζει χωρίς συγκεκριμένο άνθρωπο ως αφεντικό και περιορισμένο σε χώρους ανθρώπων, είναι εξ ορισμού δυστυχισμένο. Αυτό είναι καραμπινάτο λάθος και αντιβαίνει κάθε λογική του φυσικού περιβάλλοντος.

Υπάρχουν σοβαρότατα θέματα που αφορούν τις μαζικές στειρώσεις, ηθικά και περιβαντολλογικά.

Και στο κάτω κάτω ας μιλήσουμε ειλικρινά. Τα προγράμματα στείρωσης έχουν μοναδικό σκοπό τον έλεγχο του πληθυσμού των ζώων στις κατοικημένες περιοχές, με κίνητρα κυρίως πολιτικα-ψηφοθηρικά (πολιτικοί που θέλουν να ικανοποιήσουν τον κόσμο που δυσανασχετεί για διάφορους λόγους με την εικόνα ελεύθερων ζώων στις πόλεις), και εμπορικά (κτηνίατροι που θέλουν να αυξήσουν τα έσοδά τους και pet-shops που θέλουν να εμπορευματοποιήσουν 100% τη σχέση ανθρώπων και ζώων). Όλα τα άλλα, περί δυστυχίας των ζώων, προστασίας της υγείας τους κλπ, είναι το λιγότερο ανακριβή.

tsaousa είπε...

Αχ...δεν ξέρεις τίποτα..
Ειδικά αυτό με τα πολιτικά κίνητρα των στειρώσεων, είναι να γελάνε και οι ουρές των αδέσποτων...

Το ξέρεις ότι το 90% των στειρώσεων πληρώνονται από ιδιώτες;
Ποια πολιτικά κίνητρα μου λες;...

Λοιπόν, εντάξει, δεν γίνεται να τα πούμε εδώ.

Xavier είπε...

Αναφέρομαι κυρίως στο εξωτερικό, όπου είναι αλλού υπό εφαρμογή και αλλού υπο συζήτηση νόμοι για υποχρεωτική στείρωση και για επιδότηση στειρώσεων από το κράτος. Ξέρω ότι στην Ελλάδα δεν παίζουν τέτοιες καταστάσεις.

tsaousa είπε...

Για το εξωτερικό μιλούσαμε τόση ώρα;

Θα σου πω και για κει αν θες, αλλά προτιμώ τα δικά μας.

Xavier είπε...

Άσχετα από τις όποιες δράσεις της πολιτείας, το ζήτημα παραμένει ίδιο και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Πες για ο,τι θέλεις.