Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Νεο μουσείο Ακρόπολης

Ένα χρόνο είχε ανοίξει και η μόνη μου επαφή με αυτό ήταν στις όποιες βόλτες στην περιοχή. Η θέα του δε μου κίνησε το ενδιαφέρον να το επισκευθώ. Μου φαινόταν πραγματικά άσχημο. Αυτό το concept με την αντανάκλαση της Ακρόπολης μου φαινόταν φτηνό. Άσε που το είχα δει και σε μια αντιπροσωπία αυτοκινήτων που καθρέφτιζε τα ολοκαίνουργια αυτοκίνητα που ήταν παρατεταγμένα μπροστά. Όλο αυτό το γυαλί και το μπετό δεν είναι πολύ του γούστου μου.

Και ύστερα ήταν όλη αυτή η φασαρία με τα κτίρια που "έπρεπε" να κατεδαφιστούν. Ήταν φανερό ότι το κτίριο του νέου μουσείου της Ακρόπολης ήταν ένα κτίριο "φωνακλάδικο". Ένα κτίριο που δεν προσπάθησε να προσαρμοστεί στο χώρο του, αλλά αντίθετα απαίτησε από το χώρο να προσαρμοστεί σε αυτό. Και αυτή η νοοτροπία δεν ταιριάζει σε ένα μουσείο της Ακρόπολης, σε αυτό που θα έπρεπε να αντιπροσωπεύει, καθώς και στη γειτονιά του.

Άκουγα από πολλούς να λένε ότι αισθάνονται "υπερήφανοι" για αυτό το μουσείο. Το επισκεύθηκα κι εγώ για να αποκτήσω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη. Αρχικά μου φάνηκε πάρα πολύ μεγάλο, πιο μεγάλο από όσο χρειαζόταν. Μέσα τίποτα δε μου θύμιζε την Ακρόπολη, πέρα από τα εκθέματα και την ίδια την Ακρόπολη που φαινόταν μέσα από τα μεγάλα τζάμια. Κατα τ'άλλα γκρίζο μπετό και μέταλλο. Και μια αίσθηση ότι το ίδιο το κτίριο επιδιώκει να κλέψει την παράσταση από το ίδιο το μνημείο (και φυσικά από οποιοδήποτε άλλο κτίριο στην πόλη).

Άσχημη εντύπωση μου προκάλεσε και το γεγονός ότι το μουσείο "απαρνιέται" την πόλη της Αθήνας, σαν να ντρέπεται για αυτή. Το κάνει αυτό επιτρέποντας καθαρή θέα αποκλειστικά στην Ακρόπολη και κρύβοντας τη θέα στην πόλη. Εντάξει, η Αθήνα δεν είναι και η πιο όμορφη πόλη του κόσμου. Αλλά είναι η πόλη της Ακρόπολης και δεν μπορεί το μουσείο της Ακρόπολης να την "φτύνει" τόσο επιδεικτικά.

Συνοψίζοντας έχω να πω ότι αν αυτό ήταν ένα terminal αεροδρομίου θα το θεωρούσα πραγματικά πολύ ωραίο. Επίσης θα με εντυπωσίαζε ως mall (για να είμαι ειλικρινής όταν ήμουν μέσα ένοιωθα ότι ήμουν σε mall και ειδικότερα στον όροφο με το εστιατόριο-καφέ). Άλλα ώς μουσείο Ακρόπολης: EPIC FAIL!

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

"Γεωβιολογία"

Σε μια από τις βόλτες μου στο Διαδίκτυο, πέτυχα την ιστοσελίδα του συλλόγου ολιστικής αρχιτεκτονικής και οικολογικής δόμησης (Σ.ΟΛ.ΑΡ). Αν και αρχικά η λέξη "ολιστικής" με προβλημάτισε λόγω πρότερου ανέντιμου βίου, προσπάθησα να σκεφτώ λογικά και κατέληξα ότι στο κάτω κάτω η λέξη από μόνη της δε μου φταίει σε τίποτα απλά επειδή κάποιοι τη χρησιμοποιούν συχνά παρουσιάζοντας ψευδοεπιστημονικές θεωρείες.

Πέρα από τα διάφορα ενδιαφέροντα της σελίδας, μου τράβηξε το ενδιαφέρον ενα link για την "ομάδα γεωβιολογίας". Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, η "ομάδα γεωβιολογίας" του Σ.ΟΛ.ΑΡ πραγματοποιεί εκδηλώσεις και σεμινάρια καθώς και "δωρεάν μετρήσεις σε σπίτια ασθενών, των οποίων η νόσος δεν ωφείλεται στην κληρονομικότητα η στην κακή διατροφή η στην γενικότερη μόλυνση του περιβάλλοντος, αλλά στις ακτινοβολίες...". Εδώ άρχισε κάτι να μη μου αρέσει...

Αρχικά είπα να ψάξω να δω τι είναι η γεωβιολογία. Από σελίδα του CalTech πληροφορήθηκα ότι οι γεωβιολόγοι ασχολούνται με την αλληλεπίδραση της βιόσφαιρας (οποιασδήποτε δηλαδή μορφής ζωής στη Γη) με τα χημικά και φυσικά χαρακτηριστικά της Γης. Πιο αναλυτικά το από το University of Southern California πληροφορούμαστε ότι κάποια από τα θέματα που εξετάζει η γεωβιολογία είναι:

  • η εξέλιξη της ζωής στη Γη
  • ο ρόλος των οργανισμών στη διάβρωση
  • η συσσώρευση μικροοργανισμών σε επιφάνειες
  • οι βιολογικές επιπτώσεις ρυπογόνων ουσιών
  • η γεωλογία και βιοχημεία των ωκεανών
  • η πορεία στοιχείων στη βιόσφαιρα μέσα στο χρόνο
  • ο πολλαπλασιασμός βλαβερών φυκών και παράκτιες παθογενέσεις
  • ακόμα και η αναζήτηση ζωής σε άλλους πλανήτες (αστροβιολογία)

Πίσω στη σχετική σελίδα του Σ.ΟΛ.ΑΡ. στη σελίδα για τη γεωβιολογία υπάρχει ενα link σε μια παρουσίαση για την εκπομπή ραδονίου που δυστυχώς δεν κατάφερα να κατεβάσω, και ένα link σε ένα άρθρο με τίτλο "Γεωβιολογία - Οι επικίνδυνες ακτινοβολίες στο χλωρο των κτηρίων". Εκ πρώτης όψεως ο τίτλος δε μου φάνηκε να συμφωνεί πολύ με τις ασχολίες της γεωβιολογίας.

Το άρθρο ξεκινάει με αναφορά στην επικινδυνότητα των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στην ανθρώπινη υγεία. Γνωστό θέμα που απασχολεί αρκετά την επιστημονική κοινότητα. Ακολουθεί αναφορά σε εντοπισμό ραδιενέργειας στο χάλυβα που χρησιμοποιείται στο οπλισμένο σκυρόδερμα. Το ζήτημα είναι αρκετά ενδιαφέρον, εξακολουθούσε όμως να πλανάται το ερώτημα "τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη γεωβιολογία;"

Όσπου λίγο παρακάτω φτάνω στα "ωραία ". Για να μην μακρυγορώ, το άρθρο παρουσιάζει ως "γεωβιολογία" τα εξής: η επιφάνεια της Γης σαρρώνεται από ένα δίκτυο ακτινοβολίας "του οποίου οι συνιστώσες έχουν κατεύθυνση από Βορρά προς Νότο και από Δύση προς ανατολή". Η ακτινοβολία αυτή ονομάζεται κοσμο-τελλουρική σχηματίζοντας ορθογώνια 2 x 2.5 μέτρα. Το δε πάχος αυτών των τειχών που "ανεβαίνουν κατακόρυφα προς τα πάνω", είναι 0,21 μέτρα. Η ακτινοβολία αυτή μεγιστοποιείται λέει στα σημεία που οι γραμμές του δικτύου συναντιούνται, σχηματίζοντας "γεωπαθολογικούς κόμβους", γνωστούς και ως κόμβους H. Οι κόμβοι αυτοί έχουν επιπτώσεις στην υγεία και καλό είναι να μην τοποθετούμε το κρεβάτι μας πάνω τους. Όλα αυτά τα ανακάλυψε ο Δρ. Ernst Hartman του Πανεπιστημίου της Χαιδεμβέργης που παρουσιάζεται ως πατέρας της "γεωβιολογίας". Ακολουθούν αναφορές σε πειράματα σε ποντίκια με τρομακτικά αποτελέσματα.

Κάγκελο ο Xavier...! Επειδή είμαι των θετικών επιστημών, απόρρησα πραγματικά πως μου είχε ξεφύγει αυτό το ζήτημα (και εδώ θέλω να παρακαλέσω την Cynical να με διαφωτίσει σε περίπτωση που ξέρει κάτι παραπάνω). Ξεκινάω νέα έρευνα. Αρχικά στο virtual Journal of Geobiology δεν κατάφερα να εντοπίσω σχετική βιβλιογραφία. Έψαξα να βρώ πληροφορίες και για τον διάσημο Δρ. Ernst Hartman (ή Hartmann). Δε μπόρεσα να εντοπίσω ούτε καν τη βιογραφία του. Εντόπισα όμως κάποιες αναφορές στο "έργο" του...

Με φράσεις κλειδιά όπως "Hartmann Grid", "geopathogenic nodes", "geopathology" (και στα ελληνικά) και διάφορα τέτοια μου ανοίχτηκε ένα νέο λαμπρό κεφάλαιο ψευδοεπιστημονικών θεωριών. Απ'ολα είχε το menu. Ραβδοσκοπία (για τον εντοπισμό κόμβων), συσκευές εντοπισμού (γεωμαγνητόμετρα !!!) και "ουδετεροποίησης" των παθογόνων κόμβων, τρομακτικές ιστορίες για καρκίνους, λευχαιμίες και γενικά πολύ θανατερό (κορυφαία η ιστορία μιας πολυκατοικίας όπου σε κάθε όροφο υπήρχε παιδάκι με καρκίνο και τα δωμάτιά τους προφανώς ήταν το ένα κάτω από το άλλο και όλα μαζί πάνω σε έναν κόμβο), γάτες που κοιμούνται σε τέτοιους κόμβους, σκύλους που τους αποφεύγουν, παραλληλισμός με τον βελονισμό, αναφορές στο ying και το yang, οι γνωστοί "χώροι" με τις διάφορες "θετικές" και "αρνητικές" ενέργειες, φυσικά αναφορές στην "αρχαία σοφία" που με τα χρόνια ξεχάστηκε ή σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού Δαυλός απαγορεύτηκε κατά τον μεσαίωνα κλπ κλπ.

Μέσα σε όλα αυτά μου έκανε μεγάλη εντύπωση από που ξεκίνησα (οικολογική δόμηση) και που κατέληξα (να διαβάζω πράγματα με θεματολογία Χαρδαβέλα και Λιακόπουλου). Με χαρά πάντως θα ήθελα να μου υποδείξει κανείς πραγματικές επιστημονικές ενδείξεις και δημοσιεύσεις για αυτόν τον Hartmann και τους κόμβους του.