Πρόβλημα συνεννόησης

...εμπνευσμένο από την επικαιρότητα.

Φωνή διαμαρτυρίας:
"Απεργώ γιατί δε θέλω να ιδιωτικοποιηθεί δημόσια περιουσία."

Απάντηση:
"Δεν απεργείς γι'αυτό αλλά για να διαφυλάξεις τους ψηλούς μισθούς που φοβάσαι ότι θα χάσεις αν επέλθει ιδιωτικοποίηση."

Είναι προφανές ότι υπάρχουν δύο εντελώς ξεχωριστά θέματα προς συζήτηση και η προσπάθεια να εξευρεθεί λύση και των δύο στο ίδιο πλαίσιο διαλόγου δε φαίνεται εύκολο.

Το ένα είναι καθαρά πολιτικό. Είτε είσαι υπέρ της ιδωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας, είτε κατά. Λες ποια είναι η θέση σου και ξεμπερδεύεις έντιμα.

Το δεύτερο είναι επίσης πολιτικό που όμως χωράει και πιο τεχνοκρατική ας πούμε κουβέντα: ο εξορθολογισμός των αμοιβών στο δημόσιο τομέα. Αν στο προηγούμενο θέμα έχεις πάρει θέση υπέρ της διατήρησης της κρατικής περιουσίας, σε περιμένει αρκετή δουλειά σε αυτό το ζήτημα. Στη συγκεκριμένη χώρα δε, απαιτείται σοβαρή και πολλή δουλειά και πολλές συγκρούσεις.

Το πρόβλημα συνεννόησης που οδηγεί; Αντί να ασχολούμαστε ως κοινωνία με σοβαρά θέματα διακυβέρνησης όπως νομίζω είναι τα παραπάνω, ασχολούμαστε με το αν είναι κακομαθημένοι οι λιμενεργάτες. Και δημιουργείται η αίσθηση ότι η λύση είναι να ιδιωτικοποιηθούν, να τον πιουν, να απολυθούν, να δουλευουν περισσότερο, να πληρώνονται λίγα, όπως όλος ο κόσμος δηλαδή και να δουν κι αυτοί τη γλύκα. Αυτή είναι όμως η λύση;

Αντί να υπάρχει όραμα για μια δίκαιη κοινωνία, με δουλεία και αξιοπρεπείς μισθους για όλους, η κάθε κοινωνική ομάδα φαίνεται να έχει εκδικητικές τάσεις για την άλλη. Όλοι με το μαχαίρι στα δόντια.

Πρέπει αυτά τα θέματα να αρχίσουν να εξετάζονται σε ευρύτερα πλαίσια, και όχι συντεχνιακά.