Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Θαύμα!

Συνήθως περιμένω τα χειρότερα από την πλειοψηφία των συνανθρώπων μου. Όμως η πραγματικότητα με ξεπέρασε. Παρακολουθώ έκθαμβος το συτηρητικό και ρατσιστικό παραλήρημα της ελληνικής κοινωνίας. Όχι ότι την είχα σε μεγάλη εκτίμηση, ούτε θεωρώ ότι είναι μόνο ελληνικό το φαινόμενο, αλλά και πάλι μου προκαλεί αίσθηση.

Δε χαίρομαι με ό,τι συμβαίνει, αλλά θεωρώ ότι είναι η πιο ουσιαστική χρήση ασύλου που θυμάμαι. Το άσυλο αν δε χρησιμοποιηθεί σε τέτοιες υποθέσεις ανθρωπιστικής κρίσης, πότε θα χρησιμοποιηθεί; Και μάλιστα σε ένα κράτος που δεν υλοποιεί τις υποχρεώσεις του στη χορήγηση ασύλου, δεν έχει καμία υποδομή και πολιτική για τη φιλοξενία μεταναστών, ούτε καν για τους νόμιμούς του -και καλά- ενώ παράλληλα αποτελεί και πύλη εισόδου στην Ευρώπη οπότε θα έπρεπε να το έχει ψάξει περισσότερο το πράγμα και να έχει εντοπίσει τις ευκαιρίες που του προσφέρουν οι μετανάστες.

Και εντάξει, από ένα ανίκανο κράτος δεν μπορεί να περιμένει κανείς πολλά. Αλλά από τους πολίτες τέτοιο ρατσισμό και τόσο αφ'υψηλού αντιμετώπιση μιας τέτοιας ανθρωπιστικής κρίσης δεν περίμενα. Δηλαδή το να θεωρείται λογικό να παρανομείς επειδή σου επέβαλαν άδικα διόδια ή επειδή σου απαγορεύουν το κάπνισμα, αλλά από την άλλη το να κάνεις μια κίνηση να προστατεύσεις και να συμπαρασταθείς σε έστω 200 ψυχές που αγγίζουν την εξαθλίωση χρησιμοποιώντας το άσυλο, που στο κάτω κάτω δεν είναι και παράνομο, να ξεπερνάει τα όρια, αποκαλύπτει το πόση υποκρισία υπάρχει και πόσο τελικά όλοι για την πάρτη τους ενεργούν και σκέφτονται.

Τους έπιασε όλους η πρεμούρα για το άσυλο, την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τους δημόσιους χώρους....τρομάρα τους.

Αλληλεγγύη ώρα μηδέν.