Τώρα μεγάλωσα, ωρίμασα, ακούω κι άλλες μουσικές, jazz κυρίως όπως ο καλός ψαγμένος κόσμος, ethnic φυσικά για να έχω πρόσβαση στις αντίστοιχες γκόμενες αλλά και τα καινούρια ονόματα στη rock σκηνή. Δε πρέπει να σκαλώνει κανείς με δεινόσαυρους και μπάντες των 90's. 2009 έχουμε πλέον!
28 Σεπτεμβρίου.... λίγο ακόμη...
2 σχόλια:
Το σημαντικό δεν λες...
Τι ακους μόνος σου, τι σε κάνει να απογειωθείς κάτι ώρες που η κινηση της ...όποιας λεωφόρου, δεν εχει καμια σημασια, ο κόσμος γυρω ειναι σκηνικό, η γκομενα ειναι απλά αξεσουαρ, και εχεις να ψυθιρισεις δυο...φωνηεντα στον εαυτό σου.
Αλλά φωνάζει πολύ ο...εαυτός σου... δεν αντεχεις να τα πεις μαζί του, και βάζεις το cd να παιζει, έτσι να μην σε ακουει που του ζητάς εξηγήσεις.
Εγώ αυτο θέλω να μάθω. Αντεχεις;
Υ.Γ. Σιγα μην εκτεθώ εγώ πρωτη...
Με ιντριγκάρει όλο αυτό! Συνήθως κάτι θυμωμένο, πένθιμο, ωμό με καλές δόσεις βλασφημίας και ίσως σουρεαλισμού. Σοφόν το ασαφές...
ΥΓ Να εκτεθείς ελεύθερα. Θα μείνει μεταξύ μας.
Δημοσίευση σχολίου